Αρχαιολογικός Χώρος Αλυκής

Η Αλυκή είναι μία χερσόνησος, βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά της Θάσου σε απόσταση 31 χιλιομέτρων από τον Λιμένα κι έχει μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Είναι γνωστή στους ντόπιους και ως Αλυκές. Αποτελεί τον δεύτερο σημαντικότερο αρχαιολογικό χώρο μετά τη αρχαία πόλη της Θάσου.  Νοτιοανατολική πλευρά της χερσονήσου βρίσκονται τα αρχαία λατομεία μαρμάρου το οποίο λειτουργούσε σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας μέχρι τα βυζαντινά χρόνια. Η συνεχής δραστηριότητα είχε ως αποτέλεσμα να απολαξευτεί ένα μεγάλο μέρος της χερσονήσου σχεδόν ως την επιφάνεια της θάλασσας και όταν η στάθμη της θάλασσας κατεβαίνει, να απομένει το αλάτι στα τοιχώματα.

 Οι φυσικές αυτές αλυκές έδωσαν και το όνομα Αλυκή στην περιοχή, τοπωνύμιο βεβαιωμένο από την υστεροβυζαντινή εποχή. Ίχνη ανθρώπινης κατοίκησης στη χερσόνησο εντοπίζονται ήδη από τον 7ο αι π.Χ σε λατρευτικό σπήλαιο στον ανατολικό κολπίσκο όπου όπου εντοπίζονται δύο αρχαίοι ναοί αφιερωμένοι σε άγνωστη προς το παρόν θεότητα, τα ερείπια του οποίου βρίσκονται στην παραλία του ανατολικού κολπίσκου. Επιπλέον, αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ερείπια δύο παλαιοχριστιανικών βασιλικών που χρονολογούνται στον 5ο και 6ο αιώνα μ.Χ. Τα λατομεία εγκαταλείφθηκαν απότομα, λόγω των σλαβικών επιδρομών. Σήμερα η Αλυκή έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος και αποτελεί τοπίο ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.

R
OIP